خدایی که نمی شناسم

دعاي ماه رجب

سیّد ابن طاووس از محمّد بن ذکران که آن ‌قدر سجده کرد و در حال سجده گریست تا نابینا شد، روایت کرده است که: به امام صادق(علیه‌السلام) عرض کردم: فدایت شوم، این ماه، ماه رجب است، مرا در این ماه دعایی بیاموز که حق ‌تعالی مرا به آن سود ببخشد. حضرت فرمود: اين دعايي را كه مي گويم بنويس و در هرروز از رجب در صبح و شب پس از نمازهای يوميه بخوان:

بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ

يَا مَنْ أَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ، وَآمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ كُلِّ شَرٍّ، يَا مَنْ يُعْطِى الْكَثِيرَ بِالْقَلِيلِ، يَا مَنْ يُعْطِى مَنْ سَأَلَهُ، يَا مَنْ يُعْطِى مَنْ لَمْ يَسْأَلْهُ وَ مَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَ رَحْمَةً، أَعْطِنِى بِمَسْأَلَتِى إِيَّاكَ جَمِيعَ خَيْرِ الدُّنْيا وَ جَمِيعَ خَيْرِ الْآخِرَةِ وَ اصْرِفْ عَنِّى بِمَسْأَلَتِى إِيَّاكَ جَمِيعَ شَرِّ الدُّنْيا وَ شَرِّ الْآخِرَةِ فَإِنَّهُ غَيْرُ مَنْقُوصٍ مَا أَعْطَيْتَ، وَ زِدْنِى مِنْ فَضْلِكَ يَا كَرِيمُ. يَا ذَا الْجَلالِ وَ الْإِكْرامِ، يَا ذَا النَّعْماءِ وَ الْجُودِ، يَا ذَا الْمَنِّ وَ الطَّوْلِ، حَرِّمْ شَيْبَتِي عَلَى النَّارِ.

ای آن ‌که هر خیری را از او امید دارم و از خشمش در هر شرّی ایمنی مي جویم، ای آن ‌که در برابر عبادت اندک من مزد بسیاري عطا می کني، ای آن‌ که به هرکه از او بخواهد می‌ بخشي، ای آن‌ که به هرکه از او نخواهد و تو را نشناسد نیز می‌ بخشي و عطایت از روی مهربانی و رحمت است، درخواستم از تو اين است كه همه ‌ی خیر دنیا و خیر آخرت را به من عطا کني و با درخواستم از تو مي خواهم همه شرّ دنیا و شرّ آخرت را از من بازداري، زیرا آنچه را تو عطا کردی کاستی ندارد و از احسانت بر من بیفزای ای مهمان‌ نواز ترين. ای دارای بزرگی و رأفت و محبت، ای دارای بخشش و جود، ای دارای عطا و کرم، چهره و محاسنم را بر آتش دوزخ حرام کن و دور بدار.