خدایی که نمی شناسم

                        آياتي از قرآن كريم (32) آيات 18 الي 24 سوره مباركه الحَشر

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ لْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَ اتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ (18) اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد از خدا بترسيد و هر كسى بايد به اعمال خود نگاه كند كه براى فرداى روز قيامت خود از پيش چه فرستاده است و از خدا بترسيد زيرا حقيقتاً ‏خداوند به آنچه انجام مي دهيد آگاه است (18) وَ لَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ (19) و مانند كسانى نباشيد كه خدا را فراموش كردند و او نيز آنان را دچار خود فراموشى كرد. آنان همان نافرمانبران هستند (19) لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ (20) دوزخيان با بهشتيان يكسان نيستند فقط بهشتيان هستند كه كامياب مي شوند (20) لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَ تِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ (21) اگر اين قرآن را بر كوهى فرو مى‏ فرستاديم يقيناً آن كوه را مي ديدي كه از ترس خدا فروتن مي شد و از هم ‏مي پاشيد. ما اين مثلها را براى مردم مى‏ زنيم  شايد آنان بينديشند (21) هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَ الشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ (22) اوست‏ خدايى كه غير از او معبودى نيست داننده غيب و آشكار است. اوست رحمت كنندۀ مهربان (22) هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ (23) اوست خدايي که جز او هيچ معبودي نيست، همان فرمانرواي پاک، سالم از هر عيب و نقص و مبرّا، ايمني بخش، چيره و مسلّط، جبران کننده اي كه شايسته بزرگي و عظمت است. خداوند از آنچه شريک او قرار مي دهند، پاك و منزّه است. (23) هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ وَ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ (24) اوست‏ خداى خالق و پديد آورنده همه چيز و  صورتگري ماهر كه بهترين نامها و صفات از آن اوست. آنچه در آسمانها و زمين است همگي تسبيح او را مى‏ گويند و او شكست ناپذيري حكيم است (24)